Te Delja e Zezë, ka disa pjata që nuk rrinë kurrë gjatë në meny. Janë ato që klientët i kërkojnë me emër, që kamarieri i sjell pa pasur nevojë për sqarime, dhe që bëhen pjesë e zakonit. Mes tyre, piadina me proshutë dhe paninia meksikane dallohen menjëherë. Të dyja thjeshta në përbërje, por të plota në shije.
Piadina me proshutë – e thjeshtë, por me karakter
Ky ushqim përgatitet në mënyrë të qartë, pa zhurmë dhe pa lodhje. Brumi i ngrohtë, i pjekur lehtë, mban brenda një përbërje që flet vetë: proshutë cilësore, pak djathë, pak gjelbërim, dhe një përzierje e vogël e kripës me të butën. Klientët që vijnë herët në mëngjes apo ata që kërkojnë diçka të lehtë në drekë, e zgjedhin shpesh. Jo sepse është moderne, por sepse ka diçka që të ngop pa të rënduar.
Paninia meksikane – për ata që kërkojnë pak guxim në shije
E djeg pak, por të josh. Mish i gatuar me kujdes, djathë që shkrihet lehtë, një salcë që zgjon çdo shqisë dhe një bukë që rri fort, por e butë në kafshatë. Është një panine që nuk të lë të qëndrosh indiferent. Disa vijnë në Delja e Zezë vetëm për të. Të tjerë e zbulojnë rastësisht dhe e kërkojnë sërish në vizitën tjetër.
Klientët nuk harrojnë se çfarë hanë, kur ajo që hanë ka kuptim
Në shumë vende, ushqimi shërbehet dhe harrohet. Por këtu, kur një tavolinë merr një piadinë ose një panine meksikane, shpesh vjen edhe pyetja: “Kush e ka bërë?” ose “A mund ta marrim edhe një?” Dhe kjo ndodh jo sepse receta është ndonjë sekret i rrallë, por sepse është bërë me kujdes të vërtetë dhe me respekt për shijen.
Të dyja këto pjata janë më shumë se sa ushqim i shpejtë
Ato lidhen me ditët e zakonshme. Me pushimin e drekës. Me një pasdite të zhurmshme që ka nevojë për një ndalesë. Janë të përballueshme, të përgatitura në moment, dhe të vërteta në çdo përbërës. Dhe kur dikush i zgjedh, nuk merr vetëm një pjatë. Merr edhe pjesë nga fryma e këtij vendi.
Në Delja e Zezë, piadina dhe paninia nuk bëhen për të impresionuar. Bëhen për të ushqyer. Siç duhet. Si për veten.
